        
|
-
HONOROWY Wiceprezes ds
WETERANÓW
płk.pil.Franciszek
Kornicki -VM
-
Płk pil. Franciszek Kornicki urodził się
18 grudnia 1916 roku w miejscowości
Wereszyn k. Hrubieszowa w województwie
lubelskim, w rodzinie chłopskiej.
W 1936 roku, po zdaniu egzaminów i
uzyskaniu świadectwa dojrzałości w
gimnazjum w Hrubieszowie, wstąpił do
Szkoły Podchorążych Lotnictwa w
Dęblinie, którą ukończył z 3 lokatą jako
absolwent XII promocji w czerwcu 1939 r.
W stopniu sierżanta podchorążego został
skierowany do dalszej służby w 3
Dywizjonie Myśliwskim 6 Pułku Lotniczego
stacjonującego
we Lwowie-Skniłowie. Po ogłoszeniu
mobilizacji, do 18 września uczestniczył
w kampanii wrześniowej, walcząc z
niemiecką Luftwaffe jako pilot w
składzie 162 eskadry myśliwskiej w
zgrupowaniu lotnictwa i obrony
przeciwlotniczej
Armii "Łódź", osłaniając z powietrza
działania wojsk lądowych.
W dniu 12 września 1939 roku został
promowany na stopień podporucznika ze
starszeństwem od 31 sierpnia 1939 roku.
Po zakończeniu działań wojennych,
jeszcze w październiku 1939 roku
przedostał się przez Rumunię do
organizowanych we Francji Polskich Sił
Powietrznych, został skierowany na
przeszkolenie specjalistyczne w zakresie
pilotażu samolotu typu „Morane 406” do
polskiego Centrum Wyszkolenia
Powietrznego w Bazie Lotniczej
Lyon-Bron.
W 23 czerwca 1940 roku został ewakuowany
do Anglii, gdzie po dalszym
przeszkoleniu, we wrześniu 1940 roku
rozpoczął dalszą służbę jako pilot
organizującego się 307 Dywizjonu
Myśliwskiego Nocnego „Lwowskich
Puchaczy”,
a następnie w dniu 10 października 1940
roku został skierowany do służby w
składzie 303 Dywizjonu Myśliwskiego
„Kościuszkowskiego” jako pilot
nieoperacyjny. Od stycznia 1941 roku
służył jako pilot w 315 Dywizjonie
Myśliwskim „Dęblińskim”. W dniu 21 marca
1941, wracając z jednego z lotów
patrolowych przymusowo lądował w
miejscowości Speke.
W październiku 1941 roku awansowany na
stopień porucznika i skierowany na
stanowisko dowódcy eskadry
„A”, tego dywizjonu. W roku 1942 pełniąc
obowiązki dowódcy eskadry został
trzykrotnie odznaczony Krzyżem
Walecznych.
W lutym 1943 roku, w wieku 26 lat został
wyznaczony na stanowisko dowódcy 308
Dywizjonu Myśliwskiego „Krakowskiego” i
awansowany na stopień kapitana. Krótkie
wykonywanie obowiązków dowódcy kończy z
powodów kłopotów zdrowotnych, kiedy to w
czasie wykonywania lotu bojowego nad
Francję pękł mu wyrostek robaczkowy.
Skierowany do szpitala na operację, 4
marca 1943 roku, przekazuje obowiązki
przydzielonemu z dywizjonu 317
kpt. pil. Pawłowi Niemcowi. Po krótkiej
rekonwalescencji, 29 kwietnia 1943 roku
zostaje dowódcą 317 Dywizjonu
Myśliwskiego „Wileńskiego”, zastępując
na tym stanowisku kpt. pil. Zbigniewa
Czajkowskiego. W czasie jego
dowodzenia 317 dywizjon odniósł 11
zwycięstw powietrznych, a kpt. pil.
Franciszek Kornicki został odznaczony
Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego
Virtuti Militari (nr krzyża 8487). W
październiku 1943 roku dywizjon wchodzi
w podporządkowanie 2nd Tactical Air
Forces. W dniu
1 stycznia
1944 roku kpt. Franciszek
Kornicki
przekazał dowodzenie 317 dywizjonem kpt.
Włodzimierzowi Miksie i rozpoczął
służbę na stanowisku oficera
łącznikowego przy Kwaterze Głównej 11 i
9 Grup Myśliwskich RAF. W
kwietniu 1944 roku został skierowany na
5 kurs specjalistyczny do Wyższej Szkoły
Lotniczej RAF w Weston Supermare w
Szkocji, po ukończeniu którego, w
październiku 1944 roku odbywał na staż
na stanowisko oficera
organizacyjno-łącznikowego Kwatery
Głównej 84 Grupy Lotnictwa Taktycznego
TAF w Holandii, Belgii i Niemczech. W
lutym 1945 roku został mianowany na
stopień majora. W okresie powojennym
pozostał na emigracji w Wielkiej
Brytanii. Jesienią 1945 roku został
przyjęty 3-letnie studia w Trinity
College w
Dublinie, których nie rozpoczął na
skutek decyzji władz o wycofaniu pomocy
stypendialnej dla studentów polskich.
Rozpoczął
2 letnie studia w Nottingham Technical
College zorganizowane wyłącznie dla
Polaków "Textile Dying and Finishing"
(farbowanie i apreturowanie tkanin),
które z powodów niezależnych od siebie
musiał przerwać na 2 roku.
Po wojnie ożenił się z Angielką, przez
kilka lat wraz z żoną był kierownikiem
hotelu. W 1951 roku ponownie wstąpił
do Królewskich Sił Powietrznych,
podpisując 6 letni
kontrakt jako pilot Wellingtona. W
kolejnych latach służył jako oficer
personelu naziemnego, odpowiadający za
logistykę i funkcjonowanie kantyn w
bazach lotniczych RAF m.in. na Cyprze i
w Egipcie do uzyskania emerytury w 1972
roku. W tym czasie 28 razy zmieniał
swoje miejsce zamieszkania. Obawiając
się represji ze strony komunistycznych
władz, Ojczyznę po raz pierwszy
odwiedził w 1964 roku, po 25
latach pobytu na emigracji, kiedy to po
raz pierwszy odwiedził chorą matkę.
Wieloletni aktywny działacz
Stowarzyszenia Lotników Polskich w
Wielkiej Brytanii, współautor wielu
opracowań monograficznych, do 2008 roku
redaktor naczelny najbardziej znanego w
środowisku
polskich lotników, wydawanego od 1940
roku, dwujęzycznego pisma „Wings" -
"Skrzydła ", które jako
organ prasowy Stowarzyszenia Lotników
Polskich na Zachodzie w zmienionej
formie wydawane jest do
chwili obecnej.
Pismo to było
kontynuatorem wydawanego w formie
powielaczowej komunikatu informacyjnego
„Samopomoc Lotnicza”, jego credo
polityczne wyjaśniało hasło umieszczone
w nagłówku „Nasz cel:
powrót do Polski Wolnej”.
Za zasługi wojenne odznaczony Krzyżem
Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti
Militari, 3 krotnie
Krzyżem Walecznych oraz odznaczeniami
brytyjskimi. W 2011 roku odznaczony
Krzyżem Komandorskim
Orderu Odrodzenia Polski.
Zarządzeniem Prezydenta RP na
Uchodźstwie z dnia 10 listopada w 1990
roku, po 45 latach od
zakończenia wojny mianowany na stopień
podpułkownika.
Płk pil. Franciszek Kornicki, jako
uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939
roku, oraz późniejszych działań
zbrojnych Polskich Sił Powietrznych na
Zachodzie, jest ostatnim żyjącym polskim
dowódcą
dywizjonu myśliwskiego RAF w Wielkiej
Brytanii z okresu II wojny światowej.
Od 2016 roku HONOROWY WICEPREZES ds.
Weteranów w Światowym Stowarzyszeniu
Lotników Polskich
ODZNACZENIA
Krzyż
Srebrny Orderu Virtuti Militari
Krzyż
Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)
Krzyż
Walecznych –
trzykrotnie
-
-
TWÓRCZOŚĆ
-
-
Polish Air Force –
Chronicle of Main Events,
Stowarzyszenie Lotników Polskich (Polish
Air Force Association), Londyn
1993.
-
Franciszek
Kornicki, The
Struggle: Biography of a Fighter
Pilot, Wydawnictwo Stratus,
2008, ISBN 978-83-89450-80-7.
-
Franciszek
Kornicki, Zmagania.
Autobiografia pilota myśliwskiego,
Wydawnictwo Stratus, Warszawa
-
2009, ISBN 978-83-89450-94-4 (tłumaczenie The
Struggle... z
większą liczbą ilustracji).
-
-
Zapożyczono ze
strony http://www.ramotowscy.pl/strona-Franciszek_Kornicki.asp
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
Gen.bryg pil. Ludwik Krempa urodził się 22 stycznia 1916r w Sanoku , syn
Wawrzyńca i Anny Kikta
-
- wcześnie osierocony
tam rozpoczyna naukę w Szkole Podstawowej .
Wychowywany jest przez matkę , uczy się w
Krystynopolu , a kończy szkołę w Krakowie i tutaj
uczęszcza też do Państwowej Szkoły Przemysłowej
zdając maturę 1936r , tego roku również ukończył z
kat. "A" kurs pilotażu szybowcowego . W lipcu 1939r
został powołany do 6 . Pułku Lotniczego na ćwiczenia
dla rezerwistów , wojna zaskakuje go, jako chorego w
szpitalu w Lublinie , pozostając bez łączności z 66
eskadrą jako jednostką macierzystą dołącza do rzutu
kołowego 2 Pułku Lotniczego . Inwazja rosyjska
osacza go w Tarnopolu , ucieka do Lwowa sowietom z
transportu ! Po zmianie granic pomiędzy Niemcami i
Rosją powraca do matki do Krakowa - przez zieloną
granicę przedostaje się 1940r do Węgier zgłasza się
do polskiej placówki , jest internowany. Wraz z
zorganizowana grupą uciekinierów przedostaje się do
Jugosławii , Grecji, Turcji
-
- z portu Mersin
odpływa na statku "Warszawa" do Hajfy . 19 sierpnia
1940r zostaje wcielony do Samodzielnej Brygady
Strzelców Karpackich , stąd jako lotnik zostaje
zakwalifikowany do Polskich Sił Powietrznych w
Wielkiej Brytanii ; - przez Morze Czerwone , Ocean
Indyjski , Atlantyk z postojem w Gibraltarze
przybywa do Anglii 26 października 1940r , poprzez
Blackpool od 20 listopada 1940r rozpoczyna długi
cykl szkoleń - na stopień oficerski zostaje
wypromowany 1 lutego 1942r ! W lipcu 1942r
otrzymuje przydział do jednostki szkolenia
operacyjnego 18 OTU , tam dostaje stałą załogę i dn.
20 października 1942r przydział do 304 Dywizjonu
Bombowego "Ziemi Śląskiej " . Loty bojowe
rozpoczyna na samolocie Wellington IC (
patrolowanie , fotografowanie , bombardowanie... ) W
1943r zostaje skierowany do dalszego szkolenia
poczym wraca do macierzystego 304 Dywizjonu i
ponownie odbywa kurs w 6 OTU . Podczas wylatywania
tur operacyjnych zmieniał załogi i typy Wellingtonów
X, XI, XIII , XIV- wyposażony w reflektory Leigh
Light oraz radary ASV. Śledził i bombardował okręty
nieprzyjaciela z różnego pułapu podczas dziennych i
nocnych patroli nad Atlantykiem i Zatoką Biskajską
, sam będąc ostrzeliwany silnym ogniem zaporowym z
broni pokładowej okrętów nieprzyjaciela i samolotów
osłon.... Po ukończeniu 22 czerwca 1944r tury
operacyjnej został skierowany do szkoły pilotażu 16
SFTS , później już jako instruktor szkolił w Newton
pilotów na samolotach Oxford , powrócił do służby w
304 Dywizjonie , który po zakończeniu wojny został
przeformowany na jednostkę transportową latającą na
Warwickach , 24 stycznia 1946r przeniesiony zostaje
do 301 Dywizjonu " Ziemi Pomorskiej- Obrońców
Warszawy " i lata na Halifaksach CVIII przede
wszystkim do Włoch i Grecji . Wstąpił do Korpusu
Przysposobienia i Rozmieszczenia pozostając na
emigracji , od 10 stycznia 1947r s łuży na stacji
PKPiR w East Wreathm , podjął naukę w Londynie .
Zdemobilizowany w styczniu 1949r , Kawaler Orderu
Wojennego VIRTUTI MILITARI ( nr.10301) ; dwukrotnie
odznaczony KRZYŻEM WALECZNYCH ;
-
Krzyżem Lotniczym
i.in... -wykonał 50 lotów bojowych . W cywilu
pracował w firmach Sentinal , Stone Platt Company...
na emeryturę przeszedł 1981r , a do Polski powrócił
1988r i zamieszkał wraz z żoną w Krakowie .
-
Pułkownik pilot
Ludwik KREMPA
jest członkiem Stowarzyszenia Lotników Polski
Południowej i pełni
-
funkcję HONOROWEGO
WICEPREZESA ds WETERANÓW , zgodnie z
Regulaminem jest także Członkiem Kapituły "
HONORIS " . ( na podstawie źródła
oprac. przez Wojciecha Zjawionego)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
gen
bryg pil Tadeusz Andersz ur. 27.09 .1918 r. w Haensbrook
-Holandia
, gimnazjum kończy w Poznaniu w 1937 r. i rozpoczyna
kurs podchorążych w 57 Pułku Piechoty w Poznaniu .
Jest absolwentem XIII promocji
Oficerskiej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie .
Podczas Wojny Obronnej 1939 r. przekracza granicę z Rumunią
i tutaj jest internowany w Statinie. Po dwóch tygodniach
ucieka przez Jugosławię-Grecję i statkiem dostaje się do
Marsylii-Francja , nieco później do Lyon Brons skąd zostaje
odkomenderowany do Renes-St. Jacgues, gdzie bierze
udział w lotach operacyjnych aż do chwili upadku Francji .
Dalszym „etapem podróży” jest ucieczka holenderskim statkiem
z Bordeaux do Anglii .26.06.1940 r. jest już w Polish Air
Force Depot, Blackpool , a od 3 .09 .
1940 r. w Polish Air Force Training Centre ,RAF Stadion ,
Blacpool.
Od 23 .03.1941 r. No.55 Operational Training Uniti (
OTU ) , location - Newton Później zostaje przeszkolony w 56
OTU w Sutton Bridge , a 2 . 08 . 1941 r.
otrzymuje przydział do 315 Dywizjonu
Myśliwskiego-Dęblińskiego i dowodzi tutaj Eskadrą .
Następnie 16.11 . 1943 zostaje instruktorem w 61 OTU
, a w dalszej kolejności oddelegowany zostaje na staży do
61 St. Fighter Dywizjon 56th Fightern Group USAAF .
Otrzymuje
przydział do 84 Group Suport Unit RAF . 18 .08. 1944 r.
obejmuje dowództwo 315 Dywizjonu Myśliwskiego –
Dęblińskiego, później od 6 .04 .1945 r. służy w dowództwie
myśliwskim RAF i dowództwie 12 Grupy RAF . We wrześniu
1945 r. podejmuje studia w Wyższej Szkole Lotniczej ,
a w 1946 r. zostaje przydzielony do dowództwa II Polskiego
Skrzydła Myśliwskiego. W 1946 r. zostaje w ciągu 8 miesięcy
ostatnim dowódcą 306 Dywizjonu Myśliwskiego –
Toruńskiego . Po latach borykania się w Anglii od
zakończenia wojny kończy służbę w 1948 r. w Polskim
Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia nr.5
i
otrzymuje ofertę do służby w lotnictwie transportowym RAF
,uzyskuje najwyższą kategorię pilota i przez dwa i pół
roku jest pilotem VIP jako jedyny Polak . Po 28 latach
łącznego latania zostaje przeniesiony do służb
naziemnych Air Trafice Control Centre; 1963 r. dowódca
Centralnego Ośrodka Kontroli Ruchem Lotniczym RAF w
UGSBRIDGE , od 1964-1973 dowódca Wojskowo – Cywilnego
Ośrodka Kontroli Ruchem Lotniczym w WEST DRAYTON . Na
emeryturę przechodzi 27.09.1973 r. w wieku 55 lat życia i
podejmuje pracę cywilną w Ministerstwie Education and
Science oraz działalność w Stowarzyszeniu Lotników
Polskich . W 1975 r. zostaje wiceprezesem tego
stowarzyszenia , a od 1981 r. członkiem RADY NARODOWEJ w
Londynie . W RZĄDZIE RP na Uchodźstwie
PREMIERA Kazimierza Sabbat zostaje
WICEMINISTREM .
Zaszczytną
funkcję LOTNICZEGO ADIUTANTA pełni w ciągu 11 lat u trzech
PREZYDENTOW RP na Uchodźstwie .
Wysoko
odznaczony ;
Polskie
: Virtuti Militari V kl .
Polonia Restituta III kl.
Polonia Restituta IV kl.
Krzyż Walecznych 3 x .
Order Zasługi RP IV kl.
Medal Lotniczy 4 x .
Medal Wojny Obronnej 1939 r.
Brytyjskie :
Distinguished Flying Cross
Mentioned in Dispatcher by H.M. The King George VI
1939 – 45 Star
Defence Medal
War Medal
Malaya Medal
Francuskie :
Ordre de la Resistance Polonaise
Croix des Combattant
Croix des Combattant Volontarie
Medaille Commemorative Francaise
U . S . A :
Presidential Citation
Distinguished Flying Cross
Air Medal 4 x
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
mjr pil.
Antoni Tomiczek
Był HONOROWYM WICEPREZESEM
d/s WETERANÓW
ur.13 listopada 1915r w Pstrążnej k. Rybnika. Po zakończeniu nauki
w Szkole Podstawowej wstąpił 1930 r. do Szkoły Podoficerów Piechoty
dla Małoletnich w Koninie, a po jej ukończeniu otrzymał przydział do
37Pulku Piechoty w Kutnie. 1935 r. wstępuje do Szkoły Podchorążych
Rezerwy w Skierniewicach, stad 1936 r. trafia do Ustionowej na kurs
szybowcowy. Po ukończeniu szkolenia otrzymuje przydział do 2 Pułku
Lotniczego w Krakowie do Eskadry Treningowej rozpoczynając szkolenie
pilotażowe na samolotach RWD8,PWS18,Potez25.Po zakwalifikowaniu na
pilota myśliwskiego zostaje oddelegowany do Szkoły Strzelania i
Bombardowania na wyższy kurs pilotażu w Grudziądzu . Po
ukończeniu szkolenia wraca do Krakowa do 122 Eskadry Myśliwskiej
doskonaląc się w lataniu na samolotach PZL 11C. 1938 r.
bierze udział w zajmowaniu Zaolzia, po zakończeniu kampanii
zostaje oddelegowany na kolejne szkolenie do Warszawy i
Radomia. 1939 r. wraca do krakowskiego pułku ,skąd zostaje
przeniesiony jako instruktor do Szkoły Podoficerów Lotnictwa
dla Małoletnich w Krośnie . Udział w WOJNIE OBRONNEJ szlakiem
; Krosno – Dęblin – Puławy – Kurów – Luck -Brzeżany .Ewakuując
17 września samolot Potez 25 do Rumunii zmuszony jest do
przymusowego lądowania w Rejonie Denesowa z uwagi na awarie
silnika. 20 września dopadają go czołgi sowieckie
.Szlakiem niewolniczej katorgi przez Monasterzska, Buczacz
,Husiatyn dla upokorzenia pokazywano ich Żołnierzy
Polskich ludności cywilnej wreszcie przez Jaryczów
Stary-Podliski Małe zostają zatrudnieni ok. 200 ludzi
przy budowie drogi Lwów –Kijów . 1940r zostaje przewieziony do
kamieniołomów w Bolesławiu k. Sokala ,stad droga przez
mękę 1941 r. przez Dolinę docierają do Starobielska. Po
zawarciu porozumienia pomiędzy ZSRR a Rządem Polskim wstępuje do
WOJSKA POLSKIEGO 24 sierpnia 1941 r. do plutonu łącznikowego 6
Dywizji Piechoty w Trockoje ,tu zostaje zakwalifikowany na
wyjazd do Anglii droga przez Archangielsk-Murmańsk . Krazownikiem
„Trynidad” zostają przewiezieni do Scapa Flow ,a później
pociągiem do Kirkham k.Blackpool.1943 kończy szkolenie samolotowe w
Newton i otrzymuje przydział na lotnisko Andreas. Zostaje
przeniesiony do dalszego szkolenia na lotnisko Jurby – Dufiries –
Fiuningley - Blyton. Ostatecznie po przeszkoleniu na samolotach
Halifaks otrzymuje przydział do PolskiejEskadry 1586 do Zadań
Specjalnych -lotnisko Campo Casale k. Brindisi jako
dowódca statku po wietrznego wraz z załogą : F/O Zygmunt
Lipski bombardier ,F/O Leon Schedlin - Czerlinski nawigator , Sgt
Aleksander Nikodem radiotelegrafista , P/O Wiktor Aniołek strzelec ,
Stg Mieczysław Posłuszny mechanik pokładowy , Sgt Frderyk
Konior strzelec . Wykonał 5 lotów bojowych do Polski z pomocą
POWSTANCOM WARSZAWY i Armii Krajowej. Po 23 lotach bojowych do
Włoch -Jugosławii – Grecji -Czechosłowacji zostają przeniesieni do
Transport Command i latają do Francji –Włoch -Grecji-Niemiec
–Norwegii. Wrócił do Polski po 8 latach tułaczki 12 maja 1947 r
/Gdańsk/, by przejść represje UB . Po odmrożeniu 1957 r.
zdobywa licencje pilota sportowego w Aeroklubie w Gliwicach i lata
czynnie do 1964 r. Odznaczony ; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia
Polski ,Krzyż Walecznych – II krotnie , Krzyż Armii Krajowej , Krzyż
Czynu Bojowego Polskich Sil Zbrojnych, Warszawski Krzyż
Powstańczy , Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 , Medal
Zwycięstwa i Wolności , Medal Lotniczy , Odznaka Weterana Walk
o Niepodległość ,Odznaka Dywizjonu 301 Ziemi Pomorskiej i
Obrońców Warszawy , Odznaka Zasłużony dla Województwa
Katowickiego , Spomian Medal za udział w wojnie narodowej w
Jugosławii , Italy Star , War Medal .

JEGO SAMOLOT
---
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
ppłk
pil. Edward Jaworski
ur. 18 maja 1920 r. w Trzebini
k / Krakowa syn Franciszka i Wiktorii z d . Głowacka . Jako
harcerz zdobywa teoretyczne szkolenie szybowcowe w
Harcerskim Oddziale Szybowcowym w Trzebini, natomiast szkolenie
praktyczne odbywa i licencję szybowcowego pilota kat . A i B
uzyskuje 1937 r. w Ustianowej . Po ukończeniu gimnazjum w
Chrzanowie i maturze 1938 r. w ramach przysposobienia
wojskowego pozytywnie zalicza szkolenie pilotażowe w
Aleksandrowicach na samolocie RWD – 8 . W dn. 30 września tego
roku przechodzi dywizyjny kurs podchorążych rezerwy
w 20 Pułku Piechoty w Krakowie i wstępuje 2 .01 .
1939 r . w
mury SZKOŁY PODCHORĄŻYCH LOTNICTWA w Dęblinie , a od
dn. 1. 04
po
intensywnym i pełnym przeszkoleniu w pilotażu ze
specjalizacją myśliwską zostaje ewakuowany do
Rumunii po rozpoczęciu Wojny Obronnej 1939 r. Internowanie trwa
krótko i wraz z innymi polskimi lotnikami drogą morską
statkiem St. Nicolas przez Bejrut
i okrętem
Ville de Strasbourg trafia 29 października do
Marsylii . Po zakwaterowaniu w Istres i bazie Lyon – Bron
odbywa szkolenie na samolotach francuskich , zostaje jednak
zakwalifikowany do wyjazdu do Anglii. 17 lutego 1940 r wypływa z
Cherbourga do Sout –
hampton
i trafia do stacji RAF w Eastchurch . Po odmowie złożenia
przysięgi na wierność królowi Anglii, wydalono go do
Francji do obozu w Bressuire. Po interwencji delegacji
podchorążych 24 czerwca 1940 zostaje z Jean de Luz
ponownie ewakuowany statkiem Arandora Star do Liverpoolu.
Przebywa w różnych bazach przechodząc przeszkolenia
na
angielskim
sprzęcie lotniczym. 6.11 .1940 r przydzielony do 15 EFTS w
Carlisle, 26 .11 w Blackpool, 15.01.1941 w
1 PFTS w Hucknall, 10 .03 – 6 .05 w 55 OTU w Usworth . 7 .05.
1941 r przydzielony do 605 Sguadron w Bagington
aż wreszcie 22 . 06 przeniesiony zostaje do 315
Dywizjonu Myśliwskiego – Dęblińskiego . Po wykonaniu 124 lotów
bojowych dn . 25 . 08 . 1943 r dopiero zostaje
przeniesiony po pierwszej turze operacyjnej do 58
OTU w Grangemouth na t.zw odpoczynek pełniąc funkcję instruktora
.
Od 1
listopada 1943 r oddelegowany do 61 OTU w Rednal. Do linii
wraca 1.03.1944 r.
z przydziałem
do 317 Dywizjonu Myśliwskiego – Wileńskiego ,a 30
sierpnia 1944 r. zostaje przeniesiony do 302 Dywizjonu
Myśliwskiego – Poznańskiego na stanowisko dowódcy Eskadry „A”.
Po drugiej turze lotów bojowych przeniesiony na stanowisko
taktycznego oficera operacyjnego w 131 Skrzydle . Lata wciąż
,ale rzadziej … Od 1.09 . 1945 r. dowodzi Eskadrą „A „ w
308 Dywizjonie Myśliwskim – Krakowskim aż do rozwiązania
Dywizjonu w 1946 r. z dorobkiem 300 lotów bojowych. 22.07.1947
r. po – wrócił w stopniu kapitana do kraju
podobnie jak jego dowódca mjr. pil Karol Pniak i wielu
innych żołnierzy walczący o niepodległość Polski . Od 1948 r. w
Aeroklubie Krakowskim ,ale tu odebrano mu licencję pilota i był
represjonowany przez UB . Dopiero po 1956 r. mógł nieco
odetchnąć. W 1957 r. odzyskał licencję pilota i znalazł od 1
października pracę w Zielonej Górze w powołanym
Lotnictwie Sanitarnym . W 1976 r. przeszkala się na
śmigłowiec Mi – 2 . Na emeryturę odchodzi 31.05.1981 r. i
po dziś dzień mieszka w Zielonej Górze , jest członkiem tut.
stowarzyszenia z czego bardzo się radujemy ż y c z
ą c Panu PREZESOWI wielu lat życia w
zdrowiu i zadowoleniu ku naszej radości i innych ludzi dobrej
woli .
Szanowny Pan ppłk. pil
EDWARD JAWORSKI pełnił w stowarzyszeniu zaszczytną
funkcję ;
HONOROWEGO WICEPREZESA d / s
WETERANÓW dodając organizacji powagi
i splendoru jako zastępca
D o w ó d c y 308 Dywizjonu Myśliwskiego – Krakowskiego .
-
O
d z n a c z o n y :
-
-
Wojskowe ;
-
-
Srebrny Krzyż
Orderu Virtuti Militari V kl
-
Krzyż
Walecznych – 3 krotni
-
Medal
Lotniczy
-
Medal za
Udział w Wojnie Obronnej 1939
-
Krzyż Czynu
Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
-
-
Cywilne ;
-
-
Krzyż
Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
-
Krzyż
Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
-
Srebrny Krzyż
Zasługi
-
Brązowy Medal
za Z
-
Zasługi dla
Obronności Kraju
-
-
Zagraniczne
wojenne ;
-
-
Distinguished Flying Cross
-
Star 1939 – 1945
-
Air Crew Europe – France and Germany
-
Atlantic Star
-
The Defence Medal
-
War Medal
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ppłk pil. Stanisław
Bochniak ur.5.12.1919r w Mińsku Mazowieckim.
Przyjęty do SPL w Dęblinie 2.01.1938r.
Promowany na p.por . pilota myśliwskiego 1.09.1939r.
Ewakuowany przez Rumunię do Francji , gdzie lata w
Versailles.
W czerwcu 1940r jest w Anglii . Lata w Upavon w
C.F.S. ,
potem przydzielony do 317 Dywizjonu . Następnie jest
instruktorem w 58 O.T.U . , potem na
zmianę jest
Dywizjonach 316 , 308 , pełni służbę w 131 Skrzydle
jako operacyjny oficer .
W marcu 1945r wraca do 308 Dywizjonu pełnić służbę
w charakterze dowódcy eskadry.
Po wojnie w lutym 1947r decyduje wrócić do Kraju .
-
Odznaczony : VM , KW , trzykrotnie DFC…
-
-
Nr.ewidencyjny : P- 1069
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ppłk dypl
pil. Czesław Grot Główczyński
ur. się 22 .
lipca 1913 r. w Będzinie , tutaj kończy naukę w Szkole
Podstawowej
a po uzyskaniu matury wstępuje do Szkoły
Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie 1936 r.
Po
oficerskiej promocji w stopniu podporucznika
i GAPĄ
pilota wojskowego
na mundurze
wkracza do służby w 162 eskadrze myśliwskiej 6
Pułku Lotniczego we Lwowie .
W
Wojnie Obronnej 1939 r stoczył 17 walk powietrznych
w składzie lotnictwa wspierającego wojska
Armii
ŁÓDŹ i uzyskał 3 i 1/ 2
zestrzeleń
niemieckich samolotów.
Szlakiem
ewakuacji LOTNIKÓW POLSKICH przez Rumunię
dociera do
Francji , tutaj przechodzi przeszkolenie na francuskich
samolotach
i zostaje przydzielony do 1 / 145 polskiego
Dywizjonu Myśliwskiego t. zw FINLANDZKIEGO
.Zestrzelił 1 niemiecki
-
samolot
broniąc francuskiego nieba . Ewakuowany do Anglii po
-
upadku
Francji , a po odbytych przeszkoleniach otrzymuje przydział
-
do 302
Dywizjonu Myśliwskiego POZNAŃSKIEGO . Ciężko ranny
-
17
sierpnia 1940 r w rejonie Hull przechodzi długie
i skomplikowane
-
leczenie
, ale w marcu 1941 r na własną prośbę wraca do linii .
-
Skutki po
oparzeniach dają o sobie znać, od stycznia 1942
otrzymuje
-
przydział
adiutanta NACZELNEGO WODZA pełniąc
odpowiedzialną funkcję
-
u gen .
broni W . Sikorskiego i gen. broni K .
Sosnkowskiego .
-
Z
wyróżnieniem ukończył 1944 r Wyższą Szkołę
Lotniczą i stara się o zgodę na latanie .
-
Otrzymuje ją i skierowanie do 309
Dywizjonu Myśliwsko-Bombowego w 9 Armii
Lotniczej USA .
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Przebywał
na emigracji , ale powrócił do Polski . Żonaty ma
jednego syna – mieszka w Warszawie
-
Łącznie
zestrzelił 5 i ½ samolotu
, prawdopodobnych 2 , uszkodził 1 - i
jest zaliczony
-
w poczet
ASÓW Lotnictwa Polskiego
-
ODZNACZONY ;
-
-
Srebrny Krzyż
Virtuti Militari
-
Krzyż
Walecznych 4 krotnie
-
Medal Lotniczy
-
Distinguished Flying Cross i.in różnych państw …
-
-
Zmarł
17 grudnia 2000 r ,pochowany jest w Warszawie
Na zawsze pozostanie w naszych sercach i umysłach p a m i
ę ć o NIM .
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
KRÓTKA NOTA BIOGRAFICZNA
opracowana na podstawie materiałów
dostarczonych przez
Pana ppłk .pil E. Pyzalskiego.
ppłk pil.
Edward Marian Pyzalski -Campbell
syn Antoniego i Marianny z
d. Minkin ur.1 października 1911 r. w Częstochowie.
Ojciec 4 córek , które
zamieszkują w Kanadzie .
Powrócił do Polski i wstąpił
w szeregi tut. stowarzyszenia ,zamieszkuje obecnie
w miejscu swojego urodzenia
– Częstochowie .
Przed wojną był zatrudniony
w więziennictwie . Zmobilizowany 24 .08 . 1939 r.
do 27 Pułku Piechoty w
Częstochowie . W stopniu podporucznika dowodzi plutonem
karabinów maszynowych pod Kłobuckiem . Wraz z
batalionem wycofany zostaje na linię Koniecpola dla wstrzymania
natarcia wrogich wojsk . Broni Kielc przed
wejściem niemieckich wojsk . Z resztkami Dywizji przeprawia się
przez Wisłę do zgrupowania pod
Chełmem Lubelskim . Na rzece
Wieprz wysadza na rozkaz most wraz z kilkoma niemieckimi
czołgami . Zostaje adiutantem dowódcy Dywizji płk. Ocetkiewicza.
Po rozbiciu przez przeważające siły niemieckie wycofują
się na wschód w rejon koncentracji, a tutaj zostają napadnięci
przez wojska sowieckie . Ucieka z niewoli sowieckiej i po
wielu tygodniach pieszej wędrówki wraca do okupowanej
Częstochowy. Tu zostaje zwerbowany przez przyjaciela swojego
wujka do pracy konspiracyjnej w Podziemiu . Organizacja wyznacza
mu zadanie powrotu do pracy w więziennictwie w okupowanej
Częstochowie dla zbierania różnych informacji, jednak bez
przyznawania się, iż jest oficerem i że brał udział w Wojnie
Obronnej 1939 r. Żyje w stałym stresie i niebezpieczeństwie , że
zostanie przez Niemców rozszyfrowany , ale w marcu 1940 r
organizacja odsyła go przez zieloną granicę ; Słowację –
Węgry – Jugosławię – Włochy do Francji .
Tutaj zostaje zweryfikowany
do służby w Wojsku Polskim . Po upadku Francji
zostaje przerzucony do
Anglii i wcielony do lotnictwa .
-
Po przeszkoleniach lata w
300 Dywizjonie Bombowym – Ziemi Mazowieckiej nad Hamburg ,
Kolonię itd. … Zostaje ciężko ranny w klatkę piersiową i jest
operowany ,
-
jednak po 3 miesiącach wraca
do lotów bojowych na własne życzenie, aż do czasu
oddelegowania na leczenie rehabilitacyjne w Kanadzie .
-
-
Odznaczony :
-
-
Virtuti Militari
-
Krzyż Walecznych 3 krotnie
-
Brązowy Krzyż Kombatancki
-
Star Air Crew Europa 1939
-1945
-
Demence Medal 1939 – 1945
-
Medal za Udział w Wojnie
Obronnej 1939
-
Krzyż Czynu Bojowego
Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
-
Medal Weterana Walk o
Niepodległość
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
płk
pil.Mieczysław Stachura -Michalski VM
Bezmiar
tragedii przed jaką przyszło nam dzisiaj stanąć dowodzi jak kruchą i
ulotną rzeczą jest ludzkie życie.
.”Gdy stary człowiek umiera to tak jakby się biblioteka spaliła”..,
ponieważ ten człowiek
zabiera ze sobą ogrom wiedzy i doświadczenia nabyte przez całe swoje
długie życie
Ze szczególnym wzruszeniem i bólem przychodzi mi dziś żegnać
zasłużonego dla
obronności i lotnictwa oficera
płk w st. spocz.
pilota Mieczysława Stachurę-Michalskiego
–godnego oficera,
prawego człowieka, który całe swoje aktywne życie poświęcił służbie
ojczyźnie.
Płk Mieczysław Stachura-Michalski urodził się 01 stycznia 1916
roku w Krakowie.
Zaraz po maturze wstąpił do Oficerskiej Szkoły Piechoty. Z chwilą
wybuchu wojny skierowany został w stopniu kaprala podchorążego do 16
pułku piechoty, z
którym to
pułkiem walczył w kampani wrześniowej.
W dniu 17 września po napadzie Związku Radzieckiego na Polskę dostał
się do niewoli, z której po kilku dniach udało mu się uciec. Po
wielu perypetiach dotarł do
Rumuni
gdzie został internowany.
Z internowania udało mu się wydostać i podczas przekraczania granicy
bułgarsko-tureckiej w kwietniu 1942 roku został zatrzymany
przez Tajną Frontową Policje
Niemiecką, a następnie przewieziony do
Lwowa i przekazany Gestapo.
W więzieniu Gestapo więziony był przez okres roku, a następnie
skazany na bezterminowy pobyt w obozie koncentracyjnym
Lublin-Majdanek.
W czasie transportu do Majdanka udało mu się uciec wraz z grupą 80
więźniów
Po ucieczce z transportu wstąpił do zgrupowania partyzanckiego
„Jeszcze Polska nie zginęła” i został przydzielony do oddziału
„Orzeł Biały”, a następnie „Stefan
Batory”.
W Partyzantce otrzymał psełdonim „STACHURA”, który to nosi do
dzisiaj przy nazwisku.
Kiedy linia frontu zatrzymała się pod Przemyślem, oddział
partyzancki rozbrojono, a partyzantów wcielono do formowanej 2 Armi
WP.
Tam płk Mieczysław Stachura-Michalski trafił do 32 pułku piechoty, z
którym to pułkiem przeszedł szlak bojowy do Drezna i potem Pragi.
Brał udział w Operacji Berlińskie nad Nysą Łużyską i pod
Budziszynem.
Szlak bojowy zakończył w czeskiej miejscowości Litesice 10 maja 1945
roku dowodząc 2 batalionem 32 Pułku piechoty.
Po zakończeniu działan wojennych został skierowany do ochrony naszej
południowej granicy, następnie dalej na wschód w Bieszczady, gdzie
przyszło
mu dalej walczyć z banderowcami.
Za bohaterstwo w działaniach wojennych płk Mieczysław
STACHURA-MICHALSKI został uhonorowany wieloma odznaczeniami
bojowymi:
·
Orderem Virtuti Militari V kl – od dowódcy 2 Armi WP w lipcu 1945
roku za dowodzenie batalionem w ciężkich walkach pod Budziszynem
·
Orderem Grunwaldu III kl – od dowódcy 2 Armii WP po zdobyciu przez
batalion miejscowości Nieski na terenie Niemiec w maju 1945 roku
·
Krzyżem Walecznych – od Naczelnego Dowódcy WP za bohaterstwo na
froncie
·
Krzyżem Walecznych Republiki Czechosłowackiej – od Prezydenta
Republiki Czechosłowackiej za oswobodzenie Republiki
Czechosłowackiej
·
Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały” - od
Dowódcy 2 Armi WP.
·
Medalem „Za udział w Wojnie Obronnej 1939 r.” - od Rady Państwa oraz
licznymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi za udział II wojnie
światowej
Po zakończeniu walk z U.P.A. płk Mieczysław STACHURA-MICHALSKI
przeszedł do Wojsk Lotniczych gdzie po przeszkoleniu zajmował różne
odpowiedzialne
stanowiska.
Szefa Sztabu 3 pułku lotnictwa myśliwskiego w Krakowie
przeniesonego później do Gdyni Babie-Doły,
·
Zastępcy Komendanta ds. Liniowych Technicznej Szkoły Wojsk
Lotniczych w Warszawie-Bemowo
·
Dowódcy 1 Pułku Lotniczego w Warszawie -Bemowie,
·
Dowódcy 2 Pułku Lotniczego w Modlinie
·
Od 05.lipca.1961 roku do 1973 roku płk Mieczysław STACHURA-MICHALSKI
był komendantem Wojskowego Ośrodka Szkoleniowo-Kondycyjnego
personelu latającego w Zakopanem
Wtedy rozpoczął się okres radykalnych przemian w zakresie rozbudowy
bazy Ośrodka.
W dniu 30 stycznia 1965 roku przekazano do użytku halę sportową.
W tym też roku po czterech latach budowy ówczesny komendant - płk
Mieczysław Stachura-Michalski odebrał klucze do nowo wybudowanego
hotelu.
PANIE PUŁKOWNIKU !! nie było dla Ciebie
ważniejszych spraw
-zawsze
dbałeś o sprzęt i ludzi, byłeś wymagający wobec siebie i otoczenia
-jako przełożony, kolega i ojciec rodziny
Do ostatniej chwili, z troską patrzyłeś na modernizację WOSzK-u,
który zbudowałeś i żyłeś jego problemami.
Twoja pełna poświęcenia i zaangażowania służba oraz postawa
obywatelska znajdowały uznanie w oczach przełożonych.
Szczerość i bezpośredniość –jakie Cię cechowały, wzbudzały szacunek
kolegów i podwładnych.
W całym swoim życiu prezentowałeś sumienność, fachowość i godność
oficerską.
Tym trudniej jest nam tutaj zebranym pogodzić się z myślą, że
opuściłeś nasze grono – na zawsze.
Żegnamy Cię pełni bólu i przekonania, że nie łatwo będzie
zapełnić lukę w naszym środowisku i w rodzinie po Twoim
odejściu.
Zapewniamy jednocześnie, że pamięć przyjaciół i tu obecnych będzie
Ci zawsze towarzyszyć.
Będziesz żył w naszych umysłach i sercach.
Cześć Twojej Pamięci !!!
Opracował Jan Szymik
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
płk
pil Ignacy Olszewski
ur. 13 .
07.1913 r w Kijowie, do Polski powrócił wraz
z rodzicami 1922 r . Po ukończeniu w warszawskiej
Szkole Technicznej Kolejowej , wstępuje doSzkoły
Podchorążych Saperów w Modlinie , po ukończeniu
której służy w 4 batalionie saperów w Toruniu. Tu rozbudza
zainteresowania lotnictwem , odbywa przeszkolenie lotnicze w
Aeroklubie Pomorskim , a w 1935 uzyskuje dyplom pilota
turystycznego. 1936 roku zostaje przeniesiony do lotnictwa
z przydziałem do eskadry treningowej 4. Pułku Lotniczego . W
Wojnie Obronnej 1939 rTransportuje samoloty i lata w eskadrze
sztabowej dowodzonej przez kpt.pil H . Wierszydło wykonując
6 lotów rozpoznawczych . Drogą przez Rumunię – Francję –
trafia do Anglii , tutaj początkowo lataW jednostce współpracy z
artylerią ( 2.AACU ) . Po przeszkoleniu w 61. OTU w Heston
1941 otrzymuje przydział do 315 Dywizjonu Myśliwskiego –
Dęblińskiego z którego przeniesiony zostaje
do 603 Dywizjonu Myśliwskiego RAF . Następnie 1942 r zostaje
najpierw skierowany do 54. ,
a póżniej do 64 .Dywizjonu Myśliwskiego RAF na Wyspach
Owczych. W lipcu tego roku wraca do polskiego 315. Dywizjonu .
Stamtąd 1944 r trafia do 53. OTU, a następnie do 61. OTU
już na szefa
końcowego wyszkolenia myśliwskiego . Dowodził eskadrą w 302
Dywizjonie Myśliwskim – Poznańskim pomiędzy wrześniem a
październikiem 1944r , a następnie również eskadrą w 308 .
Dywizjonie Myśliwskim – Krakowskim .
Od 1 do 30 lipca 1945 r
dowodzi 308 Dywizjonem
( zostaje zestrzelony nad Holandią ). Uniknął niewoli
dzięki ruchowi oparu i powrócił do wojsk
Polskich . Po okresie rekonwalescencji obejmuje
dowództwo w 302 . Dywizjonie Myśliwskim
- Poznańskim . Wykonał 160 lotów bojowych zestrzelił 1
samolot npl Fw-190 .
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari , 3 – krotnie
Krzyżem Walecznych , DFC i .in …
-
Do Polski powrócił w niewyjaśnionych okolicznościach w
listopadzie 1946 r , pracuje w Dyrekcji
-
Odbudowy Gdańska i szkoli adeptów lotnictwa w miejscowym
aeroklubie , ale 1947 r zabroniono mu wykonywania lotów
.
-
Ukończył studia na wydziale architektury Politechniki Gdańskiej
1950 r.
-
Do wojskowego lotnictwa wraca 1957 r i zostaje pierwszym
Szefem Oddziału BEZPICZEŃSTWA
-
LOTÓW w Dowództwie Wojsk Lotniczych , a 1968 r odchodzi
ze służby w lotnictwie wojskowym .
-
Podejmuje pracę w Biurze Projektów Przemysłu Farmaceutycznego
, pracując do 1978 r.
-
Był współzałożycielem Stowarzyszenia Lotników Polskich
w Kraju i jego drugim w kolejności
-
prezesem , aż do śmierci 16 września 2004 r . Jest
autorem znaków Dywizjonów i Pułków
-
stanowiących wystrój Kaplicy Lotników w Jaworznie pod
wezwaniem Matki Bożej Loretańskiej
-
Patronki Lotników , która jako Nekropolia otrzymała
jako jedyna z lotniczych kaplic na świecie tytuł
-
Kaplicy Pamięci Narodu , także tablic pamiątkowych
itp. w innych miejscach w tym w Katedrze
-
Polowej Wojska Polskiego - i na Jasnej Górze .
( opracowano wg. A.Zielińskiego i T.Krzystka )
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BYŁ HONOROWYM GOŚCIEM OBCHODÓW
XV-lecia naszego Stowarzyszenia
mjr
w st spocz. Czesław Eugeniusz Blicharski
Kawaler Krzyża Walecznych ;
Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski
lotnik - bombardier

300 . Dywizjonu Bombowego " Ziemi Mazowieckiej "
Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie

WETERAN - CZŁOWIEK INSTYTUCJA
-
urodził się 5 lipca 1918 w Tarnopolu ,
-
naukę rozpoczął w wieku 6 lat w Szkole Ćwiczeń przy
Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim im. Henryka
Sienkiewicza w Tarnopolu, a następnie w II. Gimnazjum
im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu. Rozpoczęte w 1936
roku studia
-
na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie przerwała
napaść niemiecko-rosyjska na Polskę w 1939 roku. Podczas
ucieczki na Węgry aresztowany 1940r przez NKWD i zesłany
do łagru koło Archangielska, a następnie przez Wołogdę -Kotłas-Kożwę
do Workuty w Republice
-
Komi . Stąd zwolniony trafia do Buzułuku po układzie
Sikorski-Majski : do kompanii podchorążych Wojska
Polskiego, dalej skierowany do I. Eskadry Lotniczej
;trafia następnie do Ośrodka Lotnictwa Marynarki ; do
dywizjonu lotniczego w Kerminew Uzbekistanie - przez
Aszchabad-Teheran zostaje przetransportowany do dalszego
szkolenia w Wielkiej Brytanii ;
Glassgow-Blackpool-Hucknall -aż do Kanady . Po
zakończeniu wojny ukończył studia prawnicze na
Uniwersytecie Oksfordzkim . Opuścił Anglię , służąc w
Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia
poprzez Francję ,Włochy trafia do Argentyny - powrócił
do Polski 1956r. Kolekcjoner i historyk-amator opisujący
dzieje Tarnopola , z własnych środków stworzył
instytucję - skarbiec Archiwum Tarnopolskie , którego
zbiory przekazał do Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie
. Za zasługi jako " strażnik pamięci narodowej " został
odznaczony medalem Zasłużony Kulturze " Gloria Artis ".
|
|